Het is niet de meest voor de hand liggende vakantiebestemming, ondanks dat is het onder motorrijders een bekende bestemming voor mooie wegen en prachtige uitzichten. In de laatste twee weken van juli hebben we Schotland verkend per motor. Garantie op goed weer heb je er niet, in tegendeel zelfs.
In dit blogbericht een reis door het land van whisky, kilten, kastelen en een rijke geschiedenis.
Op meerdere plaatsen vertelden de locals ons dat het zelfs voor Schotse begrippen een slechte zomer is geweest. Dit uitte zich in 13 van de 14 dagen regen, op veel van die dagen hebben we ook de zon gezien. Behoorlijk wisselvallig dus. Heeft dit de pret gedrukt? Nee, toch is het land mooier als de zon schijnt.
King Seaways
Dat was de naam van de boot van DFDS Seaways waarmee we vanuit IJmuiden over zijn gestoken naar Newcastle. Een belevenis an sich. Je voelt je klein wanneer je het enorme ruim van het schip binnenrijdt.
Vanaf het 12 dekken tellende schip heb je een mooi uitzicht, zeker wanneer het schip nog niet op zee is.
Je hoeft je niet te vervelen, aan boord zijn meerdere restaurants, bars en zelfs een bioscoop. Na een avond en een nacht aan boord gespendeerd te hebben komen we in de ochtend aan in Newcastle. Afhankelijk van de gekozen route rijd je binnen enkele uren naar de Schotse grens.
Edinburgh
We rijden over de kleine wegen naar Edinburgh, waar we onze eerste twee nachten verblijven. We willen graag ook een indruk krijgen van de Schotse hoofdstad.
Vanuit Princess Street Gardens is een openbaar park van waaruit je zicht hebt op het kasteel in de hoofdstad. Het ligt precies tussen het oude en nieuwe deel van de stad in.
In New Town vind je de vele winkels die Edinburgh rijk is. Old Town is het deel van Edinburgh wat de toeristen trekt. Vanaf Edinburgh Castle strekt dit deel van de stad zich uit tot Palace of Holyrood, de officiële verblijfplaats van de koninklijke familie. De hoofdstraat tussen deze bezienswaardigheden wordt de Royal Mile genoemd. Een toeristisch deel van de stad met veel historie. Onder andere het leven in de steegjes, die closes worden genoemd, komt op meerdere plaatsen ten tonele om bezoekers een indruk te geven van het leven onder de bizarre omstandigheden in de 17e eeuw.
Cairngorms
Na twee dagen laten we Edinburgh achter ons en we gaan richting Aviemore. We kunnen niet om één van de Schotse nationale parken heen, want onze bestemming ligt in dit park.
Vanuit Aviemore hebben we het gebied om Loch Ness verkend. Een regenachtige dag waarop niet veel foto’s zijn gemaakt, ook Nessie heeft zich niet laten zien.
Highlands
Vanuit Aviemore gaan we richting het echte werk, The Highlands. Aan boord spraken we een Schotse motorrijder die op weg was naar huis. ‘The east has the wetter, the west has the views.’, was één van de dingen die hij ons vertelde. Hij heeft gelijk gekregen, want op dag 1 in The Highlands hebben we veel regen en een stevige wind gehad. Ondanks dit hebben we Drumbeg Road niet aan ons voorbij laten gaan.
Via een single track road van ongeveer 35 kilometer bereik je het dorpje Drumbeg. Je verwacht het niet, maar na vele kilometers slingeren bereik je dit plaatsje. Onderweg wederom vele traktaties die The Highlands ons te bieden had.
Applecross
In de foto’s hierboven zie je de route naar Applecross toe, komend uit de richting van Shieldaig. De weg voert je door The Highlands richting één van de bekende kleine plaatsjes. Wederom een lange single track road die je al slingerend in het kustplaatsje brengt. Wanneer je vanuit Applecross richting Tornapress rijdt krijg je Alpen-achtige tafarelen voorgeschoteld. Ik moest er denken aan de Stelvio-pas, maar dan met minder haarspeldbochten. Alles bij elkaar is een bezoekje aan Applecross meer dan de moeite waard waarbij je een divers landschap bezoekt als je beide wegen richting het dorpje neemt.
Na de bekende pas gereden te hebben zijn we in ruim een half uur bij onze Bed & Breakfast. Alhier verklaart onze gastvrouw ons voor gek. Of we daadwerkelijk ‘On that motorbike?’ daar geweest zijn, vraagt ze al wijzend naar de CBF die voor de deur staat af te koelen.
Skye
Schotland is vele eilanden rijk, Skye is één van de grotere die gemakkelijk te bezoeken is. In tegenstelling tot veel andere eilanden kun je hier over een brug het water oversteken. We hebben een dag uitgetrokken om dit eiland te bezoeken. Een rondrit over het eiland is enkele honderden kilometers. Regelmatig stoppen om van het uitzicht te genieten is aan te raden!
Wanneer je op Skye de single track road neemt van de A87 naar de A855 (of andersom) kom je op het hoogste punt op deze weg een parkeerplaats tegen. Van hieruit kun je een 2 uur durende wandeling maken over The Quiraing. Dit zou op een zonnige dag prachtige vergezichten op kunnen leveren. Wij hebben er echter voor gekozen om dit niet te doen.
Fort William
De volgende dag rijden we nogmaals een stukje over Skye, dit keer gaan we niet terug over de brug maar nemen we de veerboot naar Maillaig. Langs de doorgaande weg staan regelmatig borden dat je een alternatieve route kunt nemen, de zogenaamde ‘scenic roads’. Ook wij wijken af van de A830 rechtstreeks naar Fort William.
Eenmaal aangekomen in Strontian is het opgelucht ademhalen, een nieuw record aantal kilometers op één tank. 350 stuks. Met geknepen billetjes weliswaar, het reservelampje brandde al een tijdje. Ter plaatse betalen we omgerekend maar liefst €1,93 per liter! Je zal het net als ons maar nodig hebben.
Rond Fort William liggen wat aardige bezienswaardigheden, helaas was het er erg slecht weer en hebben we veelal in en rondom het dorpje doorgebracht. Wel hebben we het monument bij Glenfinnan bezocht, evenals de bekende brug uit een aantal Harry Potter films. Ook de Ben Nevis Distillery is leuk om te bezoeken. Houd er rekening mee dat er tijdens de zomerperiode geen whisky wordt geproduceerd.
Glasgow
Vanuit Fort William zijn we naar Glasgow gereden, inmiddels laten we de Highlands achter ons. Het landschap wordt minder ruig en de heuvels meer glooiend.
Onderweg naar Glasgow zijn we in Oban gestopt bij McCraig’s Tower. Deze bankier uit de 17e eeuw bouwde hier een monument voor de bewoners uit de regio. Echter is de bouw nooit voltooid omdat McCraig overleed voor de voltooiing. Je hebt er nu een mooi uitzicht over Oban en de baai.
Voor onze aankomst in Glasgow hebben we een kijkje genomen bij een energiecentrale verstopt hoog in de bergen. De weg die eigenlijk niet opengesteld is voor toeristen was desondanks prima te bereiken. We werden door een wandelaar gewezen op de poort die gewoon open zou zijn. Hij had gelijk en wij kregen een mooi uitzicht vanaf de stuwdam.
In Glasgow kun je ook zeker meerdere dagen verblijven om je te verbazen over allerlei historische maar ook hedendaagse architectuur. Zo is er bijvoorbeeld The Lighthouse, omdat dit onderdeel is van een museum is de entree gratis.
De necropolis is bekend om zijn uitzicht over de stad. In feite is het een ontzettend groot kerkhof, gelegen op het hoogste punt van de stad.
De foto’s in dit reisverslag, en vele andere, zijn op hogere resolutie te bekijken in het album op Flickr: https://www.flickr.com/photos/robertdelpeut/sets/72157657005611766
Prachtige foto’s Robert. Jammer van de regen maar goed dat jullie nog zoveel moois hebben kunnen vastleggen en ervan hebben genoten…!
Bedankt Marchriet, we hebben ons ondanks het weer prima kunnen vermaken!
Mooi verslag en mooie foto’s Robert.
Ziet er waanzinnig uit en ik krijg ontzettend zin om er weer heen te gaan.
Groetjes McJack
Bedankt voor je bericht McJack! Wij kijken met plezier terug aan de vakantie en gaan hoogstwaarschijnlijk vaker en willen ook nog naar Wales en regio Lake District 🙂
Pingback: Op twee wielen door Engeland en Wales | Peutograaf