Op twee wielen door Engeland en Wales

Afgelopen zomer (jep, het is alweer een tijdje geleden) zijn we opnieuw op de motor naar het Verenigd Koninkrijk geweest. Na in 2015 Schotland (http://www.peutograaf.nl/reizen/op-twee-wielen-door-schotland/) te hebben bezocht, besloten we om ook Engeland en Wales te verkennen op de motor.

We waren beide onder de indruk van de natuur in Schotland, ondanks de vele regenachtige dagen (12 van de 14) hebben we daar een prima tijd gehad. Zodoende wilde we ook graag Engeland en Wales verkennen. Wederom zijn we met DFDS Seaways vanuit Ijmuiden naar Newcastle gevaren. De eerste twee dagen zijn regenachtig geweest, helaas. Daarna werd het gelukkig snel beter en tijden ons verblijf hebben we geen regen van betekenis gehad.

Het Lake District is absoluut de moeite waard om te bezoeken, helaas was het hier koud en nat en hebben we weinig foto’s van dit stuk. Dit begint eigenlijk pas als we in Wales belanden. Verrast door de natuur in Wales, gelukkig hebben we hier enkele dagen een B&B geboekt om de omgeving te verkennen. Zo rijden we regelmatig over Pen-y-Pass, helemaal geen straf want vanaf daar heb je een prachtig uitzicht.

Om aan de voet van de Snowdon te komen nemen we een dag later nogmaals deze pas en we bezoeken het dorpje met de langste naam in Europa, het heet Llanfairpwllgwyngyllgogerychwyrndrobwllllantysiliogogogoch en wordt voor het gemak afgekort. Deze stad is te vinden op het eiland Anglesey in Wales.

We halen deze dag de tickets op voor de volgende dag om de Snowdon op te kunnen gaan, met de trein. Te voet kan ook, je hebt dan wel een dagvullend programma.

Voordat we de Snowdon beklimmen rijden we per toeval langs alweer een kasteel. Dit keer is het Castle Dolbadarn. Een klein bordje langs de weg wijst ons er heen, we besluiten een kijkje te gaan nemen.

De plaats van de oude kasteelmuren is te zien wanneer je het smalle trappetje beklimt in het kasteel.

In het dorpje Llanberis nemen we de trein omhoog, tijdens de ongeveer 1 uur durende rit zien we uiteenlopende typen landschap. Lopen zou ook erg mooi geweest zijn, maar eenmaal boven zijn we blij dat de trein ons ook weer terug brengt. Het is er namelijk niet heel warm meer, ongeveer 5 graden Celsius.

Eenmaal boven hebben we ongeveer een half uur om rond te kijken, heel veel langer hadden we niet nodig. Jammer genoeg, want de bewolking die je op de foto’s hier boven ziet, belemmerde ons uitzicht vanaf de Snowdon.

Vanuit Wales rijden we in een aantal dagen naar Exmoor, we verblijven daar in Porlock. Vlak voordat we de snelweg verlaten om binnendoor naar Porlock te rijden stopt het met regenen, eindelijk! Na twee dagen onafgebroken regen gehad te hebben konden we opklaringen tegemoet kijken. Gelukkig voor de rest van de reis, hoe zuidelijker, hoe beter het weer werd, de temperaturen werden ook erg aangenaam, zo rond de 20 graden.

Na het verlaten van Porlock worden we opnieuw verrast met diverse mooie uitzichten. We zitten nog geen 10 minuten in het zadel of we staan weer stil om te genieten van het uitzicht.

We zijn vanuit Porlock onderweg naar Lands End, het meest zuidelijke puntje van het Verenigd Koninkrijk. De tegenhanger van Lands End is John O’Groats, het meest noordelijke punt van het vasteland van het Verenigd Koninkrijk, in Schotland. In het bezoekerscentrum kun je lezen over de diverse heroïsche tochten die menigeen heeft ondernomen om van noord naar zuid te komen.

We verblijven er één nacht, de dag van aankomst is erg grijs, de volgende dag is zonnig en het uitzicht is dus stukken beter. We vervolgen onze reis naar Plymouth, hier blijven we enkele dagen.

Hoe verder we naar het zuiden rijden, hoe beter (lees warmer) het weer wordt. De wintervoeringen gaan uit de jassen en ook de zomerhandschoenen komen tevoorschijn. De handvatverwarming wordt bedankt voor de trouwe dienst en is inmiddels overbodig geworden. Met non-stop 20 graden en een lekker zonnetje kunnen we definitief vaarwel zeggen aan het regenachtige weer van de eerste dagen.

In Plymouth vermaken we ons rondom Plymouth Hoe door onder andere Smeaton’s Tower te beklimmen. Het is een oude vuurtoren die vroeger in zee op één van de kliffen dienst heeft gedaan. Nu in gerestaureerde vorm staat deze toren langs de Hoe Promenade, vanuit de koepel heb je een prachtig uitzicht over Plymouth.

Afhankelijk van de waterstand kun je een eind over het rotsachtige strand lopen, vanaf Plymouth Hoe richting Barbican. Prima decor voor portretfoto’s, al dan niet in panoramavorm.

Het meer authentieke deel van Plymouth vind je in de wijk Barbican, het is een oude haven met veel pubs en restaurants. Het bruist er van het toerisme en het is er altijd gezellig druk.

Na enkele dagen Plymouth vertrekken we naar misschien wel de meest bekende toeristische attractie van het Verenigd Koninkrijk, Stongehenge. Vlakbij het dorpje Salisbury ligt dit monument wat op de UNESCO werelderfgoedlijst staat vermeld. Het is een bijzonder plaats, je hebt er wat inlevingvermogen voor nodig om te zien (en te geloven) dat iedere steen en kuil van bepaalde betekenis is geweest. De omliggende dorpen varen er wel bij.

Ook wij kwamen naar Salisbury om Stonehenge te bezoeken. Als je ‘in de buurt bent’ dan maar even langs. We verbazen ons over het massatoerisme, zoals te zien op de lange rijen met mensen op de achtergrond van de foto’s hier boven.

Na Salisbury vertrekken we richting huis, een stukje dan. We reizen naar het oosten van het Verenigd Koninkrijk, we verblijven nog een aantal dagen in de hoofdstad, Londen. Hier duiken we ook weer in het massatoerisme en laten ons door verschillende ‘gratis’ tours rondleiden langs de toeristische punten van Londen. Een leuk concept omdat je achteraf betaald wat je het waard vind, erg enthousiaste mensen leiden ons rond door de verschillende delen van Londen.

In Londen hebben we voornamelijk geluisterd naar de interessante verhalen van de tourguides, in mindere mate hebben we daar foto’s gemaakt. Dit wordt al door zo velen gedaan, het massatoerisme ligt ons beide wat minder. Desalniettemin hebben we genoten van Londen, een stad die hoog op ons lijstje stond.

We reizen via Dover terug naar het vasteland en besluiten onze trip na 15 heerlijke dagen door Wales en Engeland. Het begon regenachtig, later hebben we niet te klagen gehad omdat de zon zich van zijn beste kant liet zien.

De foto’s in dit verslag, en meer, vind je terug in high-res in het album op Flickr: https://www.flickr.com/photos/robertdelpeut/albums/72157681057882803